აზროვნების ფართო მასშტაბი, თუ შეუმდგარი ქორეოგრაფიული წარმოდგენა?
ქეროლინ კარლსონის ,,სინქრონულობის გზაჯვარედინზე” ფესტივალ GIFT-ის ფარგლებში რუსთაველის თეატრის სცენაზე ქეროლინ კარლსონის ,,სინქრონულობის გზაჯვარედინზე“ იქნა წარმოდგენილი. ამერიკელი ქორეოგრაფის შთაგონების წყარო კარლ გუსტავ იუნგის ნაშრომი, ,,სინქრონულობა“ გახდა. ვფიქრობ ქეროლინ კარლსონის მამოძრავებელი მოტივი შექმნას ვიზუალური პოეზია ძალზედ ამაღელვებელად და საინტერესოდ ჟღერს. მიუხედავად აზრის სიდიადისა, მიმაჩნია, რომ სწორედ მხოლოდ ვიზუალური ეფექტურობისკენ სწრაფვამ დააკარგვინა წარმოდგენას სიღრმე და კარლ გუსტავ იუნგის ნაშრომიც ზედაპირულად გააცოცხლა. იუნგის ნაშრომის აზრი, რომ არაფერი ხდება შემთხვევით და თითოეული ჩვენგანის სვლა ურთიერთშეთანხმებულია, წარმოდგენაში პირადად ჩემთვის არ ყოფილა მკაფიო. გარდა ამისა პასუხგაუცემელი დარჩა კითხვა მოცეკვავეთა ასინქრონული მოძრაობა წარმოდგენის ჩანაფიქრი იყო თუ მოცეკვავეების საგასტროლო მღელვარება. ინტერნეტ სივრცეში არსებული ინფორმაციის დაახმარებით გავიგე, რომ ეს წარმოდგენის ნაწილი ყოფილა. ვფიქრობ, როდესაც მაყურებელს მსგავსი კითხვა უჩნდება, ეს